“Buyurun efendim, hoş geldiniz. Siz 2012 olmalısınız!“

Her şeyin yeniden ama kaldığı yerden devam edeceği bir yıl daha yaklaştı… Olumlu ya da olumsuz deneyimlediğim, mutlu ya da mutsuz olduğum, tadını kaçırdığım ya da çıkardığım bir yılı geride bırakırken yine diliyorum ki hayatımda, yeni yılımda, bir yaş daha aldığım bu yılda; yine her şeyi yaşayayım, deneyimleyeyim. Gördükten, tadına baktıktan, anladıktan, sevdikten, üzüldükten, konuştuktan sonra kurayım cümlemi ve atayım kelimemin sonundaki “–mış” ekini. 

Yazma yeteneğimi hiç kaybetmeyeyim istiyorum ama içinde duygunun saklandığı haliyle olanını. 

İnanmadan “zamana” bırakmak istemiyorum mesela olabilitesi olan şeyleri…

Neyi, neden, niçin ve ne zaman istediğimi çok net biliyorum. Bu yıl sadece neyi, neden istediğimi bilmeyi ama ne zaman istediğimi bilmemeyi, hayatın bir sürpriz gibi önüme sunmasını istiyorum birde. 

Karmaşık olan ne varsa çözebilme gücümde olmalı, mutlu olmanın hazzına ulaşmanın verdiği huzurun yanında.

Dostlarımla, işimle, arkadaşlarımla, ailemle, sevdiğimle, sevdiklerimle hayattaki en değerlimiz olan “zaman”ımızı paylaşmaya devam edelim istiyorum, en kahkahalısından en ağlak anlarımıza kadar.

Planlı, programlı, gelecek kaygısı içinde olmalı elbette ama şapkanın içinden çıkan tavşan misali de renklenmeli hayatım(ız).

Çok beklenti umut kırıcı olabilir, az beklentilerle doldurmayı düşünüyorum bu yıl hayatımı belki –ki bir kadın belki diyorsa o kesinlikle evet demektir- umutlarım çoğalır kartopu yumağı gibi.

Hayat beni yönlendirirken benimde onu yönlendirme gücüm olsun istiyorum ki buna sonsuz inancım var bu yılda.

Görünmez ipliklerle bağlı olduğumuz insanlarla karşılaşalım istiyorum bazen.

“Çok şükür ki sağlıklıyım, sevdiklerim yanımda ve bir işim var!” cümlesini kuracağımız bir yıl beni, bizi bekliyor olsun istiyorum.

Kaçan; hiçbir şey yokken, bu kadar hızlı koşmasın istiyorum mesela. Neden kaçtığının bile farkına varmadan kaçanların yolu açık olsun tamam ama yine de bir durup düşünsün: “Neden, kimden kaçtım? Ya dinleseydim…” desin kendine.

Ben yine; Anne Bebek Dergisi’nden, Blog Dergisi’den ve Hobi Meydan Dergisi’nden sizlerle buluşmaya devam edeyim istiyorum yazdıklarımla… 

Bir şarkıda da dediği gibi “Hayat paylaşınca güzel!” paylaşacağımız, çoğalacağımız, iyisiyle kötüsüyle bize ait olan huzurlu ve de sağlıklı bir yıl olsun istiyorum hepimize.

Ben; yani Rüzgar, yani içindekileri hiçbir zaman içinde tutmayı beceremeyen, her zaman paylaşan Aslıhan; hayat sizden yana olsun der, en içteninden.